Nieodłącznym elementem każdego polowania są bogate tradycje i zwyczaje łowieckie. Przez zachowanie zasad etyki i tradycji łowieckich, myśliwi składają hołd pozyskiwanej zwierzynie. Hołd ten myśliwi składają także poprzednim pokoleniom łowców, z których czerpią tradycję i zwyczaje, wyrażając zarazem wdzięczność św. Hubertowi za dar polowania. Tradycje i zwyczaje pielęgnowane przez myśliwych stanowi niezwykle ważny element kultury łowieckiej, gdyż przez oddanie czci i godne obchodzenie się ze zwierzyną wyrażają oni swój stosunek do kniei, z zasobów której korzystają.

W polskiej tradycji łowieckiej do szczególnie uroczystych należą polowania hubertowskie i wigilijne. W niektórych kołach łowieckich organizowane są także polowania sylwestrowe i noworoczne oraz rozpoczynające i kończące sezon łowiecki.

Polowanie hubertowskie należy do polowań o szczególnym znaczeniu w tradycji łowieckiej. Do dziś w polskiej tradycji łowieckiej dzień św. Huberta jest okazją do tzw. hubertowin, czyli polowania zbiorowego o charakterze szczególnie uroczystym z zachowaniem historycznych wzorców i ceremoniałów. Zazwyczaj poprzedza je msza hubertowska, odprawiana w kościele, kaplicy lub w łowisku. Odznacza się ona uroczystym ceremoniałem, udziałem sztandaru koła, myśliwską oprawą muzyczną i wystrojem ołtarza. Hubertowskie łowy powinna kończyć biesiada myśliwska połączona z degustacją kuchni myśliwskiej, na którą zwyczajowo zapraszani są przedstawiciele miejscowych władz i osoby współpracujące z kołem łowieckim.

Polowanie wigilijne to najstarsze, tradycyjne polskie polowanie. O randze polowania wigilijnego w naszej współczesnej obyczajowości łowieckiej decyduje nie tylko świąteczny wymiar dnia, ale również licząca tysiące lat, starsza od chrześcijaństwa, tradycja łowiecka na naszych ziemiach. Nasi przodkowie właśnie w tym dniu rozpoczynali sezon polowań na grubego zwierza. Obecnie należy do tradycyjnych łowów organizowanych w dniu Wigilii Bożego Narodzenia. Jest bardziej formą spotkania towarzyskiego niż faktycznego polowania. Dlatego kończy się wcześniej, by był czas na powrót ma wigilijną wieczerzę w domach. Do godnych naśladowania, należy zwyczaj wykładania karmy w paśniku, co symbolizuje ludową tradycję dzielenia się jadłem ze zwierzętami. Polską łowiecką tradycją, jest także składanie sobie życzeń świątecznych i łamanie się opłatkiem w myśliwskim gronie.

Polowanie noworoczne również ma przebieg symboliczny, ograniczony do kliku pędzeń. Kończy się wcześniej, aby przy ognisku lub stole zasiąść do wspólnej biesiady. W atmosferze koleżeństwa dokonać podsumowania łowieckich przeżyć minionego roku i złożyć sobie wzajemne życzenia dobrych myśliwskich dni w roku następnym.